EYVALLAH…

Günlük yaşamımızın içinde çoğu zaman bazı insanlara,
durumlara, olaylara içimize sinmese de sırf tevekkül etmek veya bazen de durumu
kurtarmak için EYVALLAH dediğimiz olmuştur. Aslında böylelikle belki de bir
beladan, musibetten veya içinden çıkılmaz bir halden kurtulmuş/ korunmuş ta
olabiliriz.

Bu hikmetli kelama tasavvuf penceresinden baktığımızda çok
daha farklı ve derin bir muhabbet görürüz. Zira arifler eyvallah derken, bir
baştan savma telaffuzu olarak değil; bu mübarek kelimenin harf-harf,
kelime-kelime anlamını bilerek ve tüm hücreleri ile hissedip yaşayarak ifade
ederler. Eyvallah içinde vav harfi ve
ALLAH kelimesi bulunan çok özel bir hitap olmakla birlikte ariflerin, velilerin
kalbi zikridir. Onlar uyurken bile kalpleri EYVALLAH zikri ile titreşir.
Tasavvuf geleneğinde bu mübarek kelimenin hikmeti HAKKA teslimiyetin virdidir.
Dervişler ellerini kalpleri üstüne koyarak eyvallah dediklerinde zorunluluktan
ve mecburiyetten ziyade HAKKA olan AŞK larından edeben boyunlarını büker ve muhabbetle teslim
olurlar. Bu aslında dünyevi ifadesi ile “HAKK dan gelen HAKİKATİ HAKKI ile
isyansız, itirazsız her hâli ile sevgi ile kabul ettim.” Demektir. Bu İLAHİ BİR
FARKINDALIKTIR.

Esasında bu FARKINDALIK halinde olabilmek ve bu muazzam
morfik alanı muhafaza edebilmek insana olağanüstü rahmani bir güç, koruma ve
güven sağlarken; bana göre tam bir iman ve itikadında nişanesidir. Özellikle
bela, musibet, kötülük gibi gözüken ve bizi ağır bir imtihana tabi tutan bir
hadisede eyvallah diyebilmek, bütün bu kötülük gibi gözüken ağır imtihanın HAKK
dan geldiğini ve bir HAKİKATE delalet ettiğini idrak etmek ve yine HAKKA
sığınmaktır. Allah’ı (c.c) vekil bilmektir.

Şimdi buradan dünyaya dönersek… Etrafımızda ki; “Asla Eyvallah etmem, kimseye eyvallahım
yok, Hadi neyse sana da eyvallah olsun, eyvallah dedim amma …” diyen insanlara
ve yaşamlarına bir göz atalım. (Yorum yok…)

• Eyvallah demek illa da karşınızdaki insanın söylediklerini
  tescil etmek, onu onaylamak, ona teslim olmak değil, tam tersine HAKKI vekil
  bilmektir.

• Eyvallah demek, korkaklık, alillik, acizlik,
  miskinlik değil, her şeyin sahibine sığınmak ve sonsuz huzura dâhil olmak
  demektir.

• Özellikle kibrin çukurunda çırpınan ve bize saldıran
  bir insana eyvallah demek yetmez, ona eyvallah derken şefkat elimizi uzatmak ve
  hüsnü kalple sadece onun rızası için yardımcı olmaya çalışmak gerek.

• Eyvallah hem ilk selam, hem de vedadır. Niyete
  göre anlamını ve titreşimini bulur. Morfik alanda sonsuza kadar titreşir.

• Eyvallah dilimizin zikri, kalbimizin virdi
  olsun. Eyvallah…